عفونت ادراری چیست؟
Category : خدمات متخصص کودکان اصفهان
علائم عفونت ادراری:
– علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی (عفونت مثانه) عبارتند از: درد در بالای استخوان شرمگاهی یا پایین کمر، دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)
– علائم مربوط به دستگاه ادراری فوقانی (عفونت کلیه) عبارتند از: تب، حالت تهوع و استفراغ، درد پهلو، ادرار خونی (به ندرت) به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی.
این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.
– علائم ادرای در کودکان: در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (UTI) تب باشد. به دلیل فقدان علائم واضحتر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال و یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب میشوند، بسیاری از انجمنهای پزشکی توصیه میکنند که کشت ادرار صورت بگیرد. ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند، و یا نشانههای یرقان را از خود نشان دهند. در نونهالان، ممکن است بیاختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد. در کودکان، عفونتهای دستگاه ادراری با ریفلاکس مثانه به حالب (حرکتهای غیرطبیعی ادرار از مثانه به حالبها یا کلیهها) و یبوست ارتباط دارد و هنگامی که عفونت دستگاه ادراری با تب همراه باشد، عفونت دستگاه ادراری فوقانی تلقی میگردد.
علت بروز عفونت ادراری چیست؟
عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کولی (اشرشیا کولی، نوعی باکتری گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد) است که بهطور معمول از طریق مجرای خروجی مثانه وارد آن میشود. (اعتقاد بر این است که این باکتری معمولاً از روده به مجرای خروجی مثانه منتقل میشود، و خطر این مسئله در زنان به علت آناتومی آنها بیشتر است.) با این حال ندرتاً باکتریهای دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند. عفونتهای دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ میدهد، به طوری که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا میشوند. زیرا در زنان مجرای خروجی مثانه بسیار کوتاهتر بوده و به مقعد نزدیکتر است. عوامل دیگری که باعث عفونت ادراری میگردند شامل موارد زیر است:
- رابطه جنسی: در زنان جوان فعال از نظر جنسی، فعالیت جنسی علت ۷۵-۹۰٪ عفونتهای مثانه است و خطر عفونت با تعداد دفعات آمیزش جنسی رابطه دارد.
- مصرف انواع خاص وسایل پیشگیری از بارداری: استفاده از اسپرمکش و دیافراگم برای پیشگیری از بارداری، جدای از تعداد دفعات آمیزش جنسی خطر ابتلا به UTI را افزایش میدهد.
- بعد از دوران یائسگی: بعد از دوران یائسگی، عفونت ادراری بدلیل کمبود استروژن ممکن است شدیدتر شود.
- سوند ادراری: سوند ادراری خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را افزایش میدهد.
- سابقه خانوادگی
- دیابت: دیابت و سایر بیماریها میتوانند باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه باعث خطر عفونتهای ادراری میشود.
- ختنه نشده بودن: در میان کودکان، شیوع عفونتهای دستگاه ادراری در پسران ختنه نشده با سن کمتر از سه ماه بیشترین میزان بوده و سپس دختران کمتر از یک سال در رده دوم قرار دارند.
- داشتن پروستات بزرگ و سنگ کلیه: سنگ کلیه و یا پروستات بزرگ شده باعث حبس ادرار در مثانه و در نتیجه ابتلا به عفونت ادراری میشود.
راههای پیشگیری از عفونت ادرای
تعدادی از اقداماتی که تأثیر آنها بر دفعات بروز عفونت دستگاه ادراری به اثبات نرسیده عبارتند از
- استفاده از قرص های ضدبارداری یا کاندوم
- ادرار کردن بلافاصله پس از مقاربت
- نوع لباس زیر مورد استفاده، شیوههای بهداشت شخصی پس از ادرار کردن و یا مدفوع کردن. و یا این که آیا فرد بهطور معمول حمام میکند یا دوش میگیرد.
در افراد مبتلا به عفونتهای مکرر، میتوان از دوز پایین آنتی بیوتیکها بهعنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد. در موارد غیرپیچیده، عفونتهای دستگاه ادراری را میتوان بهراحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیکهای مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است. در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دورههای درمان طولانیتر شوند و یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد. در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایشهای تشخیصی بیشتری انجام گردد. در زنان، عفونتهای دستگاه ادراری شایعترین شکل عفونتهای باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونتهای دستگاه ادراری افزوده میشود.
متخصص کودکان و نوزادان-تغذیه و رشد- دارای بورد تخصصی اطفال
کانال تلگرام:https://t.me/drdavami